آیا شما یا همسرتان علاقه‌تان را به فعالیت زناشویی از دست‌داده‌اید؟ پزشکان می‌گویند عوامل بدنی و روانی گوناگونی ممکن است بر میل جنسی شما اثر گذاشته باشند. از شایع‌ترین این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

۱.استرس: ممکن است شما از آن افرادی باشید که تحت شرایط استرس بسیاری از کارها را به خوبی انجام می‌دهند. اما تمایل جنسی مانند کارهای دیگر نیست. استرس کاری، مشکلات مالی، مراقبت از یک عضو بیمار خانواده و سایر عوامل استرس‌زا می‌تواند میل جنسی را کاهش دهد. برای اینکه میزان استرس خود را تحت کنترل داشته باشید،‌ شیوه‌های مهار استرس را بیاموزید یا از توصیه‌های یک مشاور یا پزشک استفاده کنید.

۲.مشکل در روابط: مشکلات حل‌نشده در رابطه زن و شوهر یکی از شایع‌ترین کشنده‌های میل جنسی هستند. برای زنان به خصوص نزدیکی عاطفی یک جزء اصلی در میل جنسی است. اختلاف پنهانی و نارضایتی بیان‌نشده،‌ اشکال در ارتباط برقرار کردن، خیانت کردن به اعتماد همسر و سایر موانع رابطه صمیمی می‌تواند میل جنسی را از بین ببرد.

۳.الکل و مواد مخدر: الکل می‌تواند باعث خاموش شدن میل جنسی شود و حتی اگر میل جنسی شما از بین نرود، دائم‌الخمر بودن می‌تواند میل جنسی همسر شما را از بین ببرد. در مورد مصرف مواد مخدر و محرک نیز این قضیه صادق است.

۴.کم‌خوابی: اگر میل جنسی‌تان را از دست‌داده‌اید، شاید خیلی زود از خواب برمی‌خیزید یا خیلی دیر به خواب می‌روید. یا شاید دچار بی‌خوابی یا قطع تنفس حین خواب هستید. این مشکلات خواب می‌توانند میل جنسی را مختل کنند. کم خوابیدن به خستگی و فرسودگی منجر می‌شود و خستگی میل جنسی را از بین می‌برد.

۵.مراقبت از بچه: مراقبت از بچه به خودی خود میل جنسی را از بین نمی‌برد. اما ممکن است زن و مرد به علت مشغولیت به بچه‌ها فرصتی برای رابطه صمیمی پیدا نکنند. در این موارد با کمک گرفتن از یک پرستار بچه یا فردی دیگر، برای ساعاتی از روز رابطه‌تان با همسرتان را تقویت کنید. نوزاد تازه‌ای به خانه‌تان آمده است؟ روابط جنسی خود را در زمان خواب بودن نوزاد برنامه‌ریزی کنید.

۶.داروها: داروها به طور رایجی ممکن است میل جنسی را از بین ببرند. از جمله این داروها:

• داروهای ضدافسردگی

• داروهای ضدفشار خون

• داروهای آنتی‌هیستامین (ضد حساسیت)

• داروهای ضدبارداری خوراکی (برخی از بررسی‌ها این اثر را نشان‌ داده‌اند و برخی دیگر نه)

• داروهای شیمی‌درمانی

• داروهای ضد ایدز

• فیناستراید (داروی ضد هورمون جنسی مردان برای درمان بزرگی پروستات)

• پروژسترون‌های مصنوعی مانند مدروکسی پروژسترون

تغییر نوع یا دوز دارو ممکن است مشکل جنسی ناشی از آن را حل کند. برخی از داروهایی دیگر هم ممکن است بر میل جنسی اثر بگذارند. اگر پس از شروع مصرف یک داروی جدید میل جنسی‌تان شروع به کاهش کرده است، با پزشکتان مشورت کنید. هرگز یک دارو را بدون مشاوره با پزشکتان قطع نکنید.

۷.تصویر ذهنی از بدن: اگر به خاطر اینکه از تصویر بدنی خود راضی نیستید، عزت نفس‌تان جریحه‌دار شده،‌ ممکن است احساس جذابیت جنسی‌تان را از دست بدهید. برای نمونه احساس شرمندگی از اضافه وزن بیش از حد (حتی در مواردی که واقعا این‌گونه نیست)، ممکن است میل جنسی شما را کاهش دهد. اگر همسرتان دچار این احساسات است، با اطمینان بخشیدن در مورد جذابیتش می‌توانید به او کمک کنید. باید به طرف دیگر این معادله هم توجه کرد: ورزش و فعالیت جسمی نه تنها عزت نفس شما را بالا می‌برد، بلکه میل جنسی شما هم را بالا می‌برد.

۸.چاقی: اضافه وزن داشتن یا چاقی با فقدان لذت و میل جنسی و مشکلات در فعالیت جنسی همراهی دارد. دلیل این تاثیر کاملا روشن نیست، اما ممکن است به کاهش عزت نفس، روابط غیررضایت‌بخش، انگ زنی اجتماعی و سایر عوامل روانی هم مربوط باشد.

۹.اختلال نعوظ: اختلال نعوظی (ED) نوع دیگری از اختلال جنسی مسبب کاهش میل جنسی است. اما مردانی که مبتلا به اختلال نعوظی هستند، در مورد کارکرد جنسی خود نگران هستند ‌و این نگرانی دایمی به طور ثانوی ممکن است میل جنسی آنها را هم مهار کند.

۱۰.کمبود تستوسترون: افزایش تستوسترون میل جنسی را می‌افزاید. با افزایش سن مردان، میزان تستوسترون به صورت تدریجی کاهش می‌یابد. اما همه مردانی که میل جنسی‌شان را ازدست می‌دهند، دچار پایین آمدن تستوسترون نیستند، هر چند که بسیاری از آنها هم کمبود هورمونی دارند. تستوسترون با میل جنسی در زنان هم مربوط است. اما تعادل هورمونی در زنان بسیار پیچیده‌تر از مردان است و عوامل بسیاری در آن نقش دارند. در حال حاضر معلوم نیست که آیا درمان با تستوسترون مانند مردان روشی موثر و بی‌خطر برای افزایش میل جنسی در زنان هم می‌تواند باشد یا نه.

۱۱.افسردگی: شاید خیلی منصفانه به نظر نرسد. اما بسیاری از داروهای ضدافسردگی- و خود بیماری افسردگی – میل جنسی را مهار می‌کنند. اما به هم ریختن میل جنسی‌ شما ممکن است نشانه‌ای از افسردگی‌تان باشد. افسردگی بالینی یک بیماری جدی اما درمان‌پذیر است.

۱۲.یائسگی: حدود نیمی از زنان حدود زمان یائسه‌شدن (قطع قاعدگی) دچار کاهش میل جنسی می‌شوند،‌ هر چند که اعتقاد داشته باشند که باید زندگی جنسی فعال‌شان را ادامه دهند. علائم یائسگی مانند خشکی واژن هنگام مقاربت، ممکن است آمیزش جنسی را مشکل کند. اما تغییرات هورمونی هنگام یائسگی تنها بخشی از این مشکل هستند. زنی که سنش بالا می‌رود و نگران کاهش میل جنسی‌اش است، باید به کیفیت روابط با همسر،‌ تصویر ذهنی از بدن و عزت‌ نفس،‌ داروهای مصرفی و سلامت کلی جسمی‌اش هم توجه داشته باشد.

۱۳.نبود صمیمیت: آمیزش جنسی بدون صمیمیت، میل جنسی را از بین می‌برد. صمیمیت تنها کلمه کلیدی برای انجام فعالیت جنسی نیست. اگر زندگی جنسی شما سرد شده، ‌سعی کنید زمان بیشتری را برای ایجاد صمیمیت غیرجنسی در همراهی با همسرتان صرف کنید. با همسرتان صحبت کنید،‌ پیامک رد و بدل کنید،‌ او را در آغوش بگیرید. هنگامی که صمیمیت میان شما و همسرتان برقرار شود، میل جنسی هم باز می‌گردد.