اگر قصد خرید قناری دارید ، ابتدا باید به چند نکته توجه داشته باشید : …

- قناری انتخابی شما از لحاظ ظاهری باید دارای شرایط زیر باشد :
- پرهای صاف و نرم وشفاف . – چشمانی نافذ ،آگاه و روشن .
- داشتن حالت سرزندگی و شادابی و تحرک .
- پاهای صاف و انگشتان سالم بدون داشتن شقاق و فلس پا(نوعی قارچ پوستی میباشد به رنگ سفید کم رنگ که در نتیجه آلودگی قفس پرنده به وجود می آید – فلس دار بودن پای پرنده نیز گویای نرسیدن ویتامین مخصوصا کلسیم به بدن قناری می باشد).- خالی نبودن (حتی یک نقطه از) بدن از پر مخصوصا قسمت سر و گردن .
- استوار ایستادن پرنده روی پاهایش .
- اطمینان به عادی بودن صدای تنفس پرنده مخصوصا در هنگام تحرک .
- پف آلود نبودن (کز نبودن) پرنده .

قفس و لوارم جانبی

۱- حتی المقدور سعی کنید از قفسهای تمام استیل برای نگهداری قناری استفاده کنید.

۲- از میله های پلاستیکی درون قفس استفاده کنید.

۳- هفته ای ۱یا ۲ بار کف قفس را تمیز کنید.

۴- از قرار دادن وسائل تزئینی اضافی در قفس جدا خودداری کنید.

۵- هر ماه یکبار قفس را با محلولهای ضد عفونی ، استریل کنید.

۶- دانه خوری و آبخوری را هر ۲ هفته ۱ بار تمیز کنید.

۷- از گذاشتن تجهیزات شکسته درون قفس خودداری کنید.(چون باعث زخم شدن پای پرنده میشود).

۸- در هنگام جفت اندازی قناری ، هر روز آبخوری پرنده را چک کنید که خالی نباشد . مخصوصا اگر از پنبه برای درست کردن چال استفاده کرده اید. توصیه من این است که از ابر برای درست کردن چال استفاده کنید و کمی پنبه وسط آن قرار دهید.

فضای محیط نگهداری

دمای محیط نگهداری پرنده باید بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی گراد باشد.(البته دوستان توجه داشته باشند که دما نباید مرتب افت و خیز داشته باشد ، یعنی هر چه دمای محیط ثابت باشد بهتر است). در کل میتوان گفت دمای محیطی که ما برای فضای زندگیمان انتخاب میکنیم ،(که این دمای متعادلی است) برای محیط زندگی این پرنده مناسب است.

اگر بتوانید حداقل روزی ۱ بار به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه قناری را روبروی آفتاب ملایم قرار دهید و حتی اگر شرایط جوی مناسب بود وان مخصوص آبتنی قناری را (در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یک بار) در اختیارش بگزارید تا آب بازی(حمام) کند.

نتیجه حاصل را خودتان مشاهده میکنید. (صافی و روشنی پرها – سلامت و شادابی پرنده – زودتر آماده شده پرنده برای جفت گیری – آلوده نشدن به بیماریها و … از مزیتهای این کار است ).

نکته:

توجه کنید که از آب بازی دادن پرنده در روزهای سرد و روزهائی که باد می آید ( که موجب میشود پرنده سرما بخورد ) خودداری کنید . و این عمل باید درون اتاق و پشت پنجره انجام شود.

جیره غذایی

جیره غذائی باید متناسب با موقعیت نگهداری قناری باشد:

دان مخصوص قناری تخم کتان است. که در تمام فصول سال غذای عمده پرنده را تشکیل میدهد . بهتر آن است که به ازای هر ۱ کیلو تخم کتان نیم کیلو ارزن ریز اضافه کنیم.در فصل سرما میتوانید ، به ازای هر ۱ کیلو تخم کتان و نیم کیلو ارزن ، ۱۰۰ گرم تخم کلم، تخم شلغم، خص دانه، تخم کاهو و تخم خلفه . شاهدانه و تخم گشنیز اضافه کنید.

در تابستان نیز همان مخلوط کتان و ارزن و در کنارش تخم خلفه را مناسب میدانم. سعی کنید در تابستان از رژیم غذائی خنک استفاده کنید.(مثلا کاهو – اسفناج – خیار سبز – ته پوست هندوانه ،‌سیب به مقدار مختصر و …).

فقط به ماده ها و جوجه ها تا ۴۰ روزگی و همچنین جفتی ها تخم مرغ آبپز بدهید.

آواز خوانی مختص قناری نر است. که این پدیده اعجاب انگیز از همان دوران جوجگی قناری کم کم شروع می شود( ریز خوانی قناری ) با گذشت زمان آواز قناری رساتر و قشنگتر می شود.

در کل آواز کامل قناری را از سن ۵-۷ ماهگی، متغیر برای نژادهای مختلف قناری میتوان شنید، که به اصطلاح میگویند قناری سفت خون یا مست شده که دقیقا همان نشان از بلوغ جنسی قناری دارد.

بهترین زمانی که پرنده نر تمایل به خواندن دارد، بین ماههای آذر تا خرداد میباشد. که زمان مناسب تولید مثل قناری نیز می باشد.و اما دوران تولکی بستگی به هوا و مکان نگهداری قناری دارد. به طور معمول این پدیده باید سالی یک مرتبه در فصل گرما برای مدت یک الی دو ماه اتفاق بیفتد. اما متاسفانه شاهدیم ، بدلیل عدم توجه به دمای محیط ، جوجه کشی پی در پی. فقدان رژیم غذایی مناسب این پدیده (تولکی) گاه ممکن است، ۲ تا ۳ بار در سال، در دراز مدت برای قناری اتفاق بیفتد.

ناری در دوران تولکی تمایل زیادی به خواندن، ‌تحرک و غذا خوردن ندارد و تعداد دفعات خواندنش بسیار کم میشود و حتی گاهی ممکن است خواندن قناری طی این دوره قطع شود. قناری پس از گذراندن دوره تولکی کم کم به حالت قبل از لک خوردنش (تولکی) بر میگردد و تمایلش به خواندن، خوردن غذا و تحرک بیشتر می شود.

مختصری در مورد بیماریهای قناری

به طور کلی میتوان ناخوشی این گونه پرندگان را ناشی از این عوامل دانست :

- بیماریهای میکروبی .
- بیماریهای ویروسی .
- بیمارهای قارچی و انگلی و تک یاخته ای .
- بیماریهای ناشی از سوء تغذیه و فقر ویتامینی و نظایر آن .
- بیماریهای ناشی از عوامل ناشناخته .

علائم بیماری در پرندگان:

- عدم تمایل به حرکت و خواب آلودگی .
- عدم تمایل پرنده به خوردن غذا .
- اختلال در وضع پرها و پف آلود شدن پرها و یا ریزش بی دلیل آنها .
- تنگ شدن چشمها ، بسته یا نیمه باز بودن چشمها .
- به گوش رسیدن صدای غیر عادی در هنگام تنفس .
- دور نگهداشتن بالها از بدن .
- ضعف پاها و عدم تحمل وزن بدن .
- تغییر رنگ انتهای نوک .
- اختلالات گوناگون دفع مدفوع و تغیر رنگ آن . نکته : اولین کاری که فرد به محض مشاهده علائم بیماری در پرنده خود باید انجام دهد . قرنطینه پرنده و جدا نمودن آن از دیگر پرندگان است .

سپس در اولین فرصت باید با یک دامپزشک در مورد بیماری پرنده مشورت کرد . پرندگان در هنگام بیماری بیشتر از کمبود غذا رنج میبرند و در این گونه موارد برای جلوگیری از تشدید بیماری پرنده و پیدایش استرس ،‌ نیاز زیادی به ویتامین و مواد ضروری دارند . برای رفع کمبود این ویتامینها ، باید با دامپزشک مشورت کرد .