شوریده سری که شرح ایمان می کرد / هفتاد و دو فصل سرخ عنوان می کرد

با نای بریده نیز بر منبر نی / تفسیر خجسته ای ز قرآن می کرد  . . .

شهادت امام حسین(ع) تسلیت باد

.

.

.

شش ماهه على به دوش بابش دادند / یک جام از آن باده نابش دادند

چون با لب تشنه حاجت آب نمود / با تیر سه شعبه اى جوابش دادند . . .

.

.

.

این خاک به خون عاشقان آذین است

این است در این قبیله آیین ، این است

زاین روست که بی سوار برمی گردد

اسب تو که زین و یال آن خونین است . . .

.

.

.

مه، بارقه اى ست در شبستان حسین

شب، حادثه اى ز درد پنهان حسین

هر صبح، ز دامن افق، خون آلود

خورشید برآید از گریبان حسین . . .

.

.

.

حسین ، کشته دیروز و رهبر روز است

قیام اوست ، که پیوسته نهضت آموز است

تمام زندگی او ، عقیده بود و جهاد

اگر چه مدت جنگ حسین ، یک روز است . . .

.

.

.

هر سال برای تو سیه می پوشیم / در دسته ی عاشقان علم بر دوشیم

ما، بعد هزار و چارصد سال هنوز / با یاد لب تو آب را می نوشیم . . .

.

.

.

خط تو با خون تو آغاز می شود، از آن زمان که تو ایستادی

دین راه افتاد و چون فرو افتادی، حق برخاست.

یا حسین

.

.

.

لب تشنه ام از سپیده آبم بدهید

جامی ز زلال آفتابم بدهید

من پرسش سوزان حسینم یاران

با حنجره عشق جوابم بدهید . . .

.

.

.

در عزای شه دین کرببلا می لرزد / نه همین کرببلا عرض و سما می لرزد

گوئیا ناله زهرا رسد از دور به گوش / کاین چنین دست و تن شمر دغا می لرزد

.

.

.

زد شرر بر قلب خونین تو، در دشت بلا

داغ مرگ اکبر گلگون قبایت، یا حسین

جان فدا کردى به راه مکتب آزادگى

جان هر آزاده اى گردد، فدایت یا حسین . . .

.

.

.

صد نوا خیزد ز ناى نینوایت، یا حسین / نغمه هاى عشق باشد در نوایت، یا حسین

میزند آتش، به قلب دوستانت دم به دم / داستان جانگداز کربلایت، یا حسین

.

.

.

به جز اینکه امام حسین در عاشورا شهید شده است

عاشورا نیز در تاریخ شهید شده است.

و پیام اصلی عاشورا(عدالت) نیز فراموش شده است.

پس در هر عاشورایی دو شهید موجود است و بر هر شهیدی نوحه ای واجب.

.

.

.

امــام صابــران بـودم، خمیدم / جدا از شاخه شد یـاس امیدم

چو دست از جسم عباسم جدا شد / سـر خود را به نوک نیزه دیدم

.

.

.

هر که مرا به روضه تو راه داده است

تاج محبت تو به فرقم نهاده است

از ابتدای خلقت حق در دو چشم ما

تصویری از عزای محرم فتاده است  . . .

.

.

.

هفتاد و دو سینه سرخ هجرت کردند / با سرورِ آفتاب بیعت کردند

رفتند و به دریای ابد پیوستند / چون رود ، به اصل خویش رجعت کردند . . .

.

.

.

اى که دل ها همه از داغ غمت غمگین است / وى که از خون تو صحراى بلا رنگین است

نرود یاد لب تشنه ات از خاطره ها / هر که را مى نگرم از غم تو غمگین است  . . .

.

.

.

الحق که به ما درس وفا داد حسین (ع) / هر چیز که داشت بی‌ریا داد حسین (ع)

یعنی که تأملی کنید ای یاران ! / آن هستی خود زکف چرا داد حسین (ع) . . . ؟

.

.

.

آن حسینى که شرف یافته دین از شرفش

سر و جان داد ز کف تا نرود دین ز کفش

هدف تیر بلا ساخت على اصغر خویش

تا که سرمشق بگیرد بشر از این هدفش . . .

.

.

.

همواره تجّسم قیام است حسین (ع)

در سینة عاشقان ، پیام است حسین (ع)

در دفتر شعر ما ، ردیف است هنوز

دل چسب‌ترین شعر کلام است حسین (ع)

.

.

.

عشقی به حسین عشق زینب نشود / این عشق جدا ز شیعه یارب نشود

در روز و شبی که من نگریم ز غمش / آن شام سحر و آن سحرم شب نشود

.

.

.

ماهی که ز آفتاب روشن تر بود

لب تشنه آب و تشنه باور بود

می رفت و دل از حسین می برد که او

پیغمبر کربلا، علی اکبر بود

.

.

.

هلال خون، مه خون، ماه اشک، ماه عزاست

عزای کیست؟ گمانم عزای خون خداست

خمیده قامت گردون، شکسته پشت فلک

روانه خون دل از چشم آدم و حوّاست

.

.

.

ازبهر ستیز و مرگ ، آماده شوید / در محضر عشق دوست ، افتاده شوید

از خون حسین بشنوید این پیغام / در طول زمان همیشه آزاده شوید

.

.

.

چون دید به نوک نی سرش را خورشید

بر خاک، تن مطهرش را خورشید

آرام ، حریر نور خود را گسترد

پوشاند برهنه پیکرش را خورشید

.

.

.

به جای جای دلم جای پای تو است حسین

خوشم که حنجره ام نینوای تو است حسین

هزار چشمه ی اشکم اگر دهند به چشم

خدا گواهست که وقف عزای تو است حسین

.

.

.

باز شد ماه محرّم، کربلا را بنگرید / حجّ عاشورای خون، سعی و صفا را بنگرید

وعده‏گاه وصل جانان، قبله‏گاه اهل دل / کوی هفتادودو قربانی، منا را بنگرید

.

.

.

ای از ازل به مهر تو دل آشنا حسین / وی تا ابد لوای عزایت به پا حسین

هر ماه در عزای تو، ماه محرّم است / هرجا بود به یاد غمت کربلا حسین

.

.

.

خاک حرمت ، مهر نماز است حسین (ع)

راه تو ، همیشه چاره‌ساز است حسین (ع)

ای خون تو دشنه بر گلوگاه ستم

از خون تو شیعه ، سرافزار است حسین(ع)

.

.

.

کسی چون من گل پرپر نبیند

گلـوی پـاره اصغـر نبینـد

بدست خویش کندم قبر او را

که این قنداقه را مادر نبیند . . .

.

.

.

در دشت عطش ، لاله صفت سوخت حسین (ع)

تا مشعل آزادگی افروخت حسین (ع)

بر لوح فلق ، تا به قیامت ، نقش است

درسی که زخون ، به خلق آموخت حسین (ع)

.

.

.

هم «حیّ علی الفّلاح » او خونین بود

هم سجده بی سلاح او خونین بود

افسوس که چند ساعتی بعد نماز

پیشانی ذوالجناح او خونین بود . . .

.

.

.

آن روز که آهنگ سفر داشت حسین (ع)

از راز شهادتش خبر داشت حسین (ع)

از بهر سرودن یکی قطعة سرخ

هفتاد و دو واژه در نظر داشت حسین (ع)

.

.

.

اصغر که نسیم عشق مویش بوسید / خورشید ولایت سر و رویش بوسید

می خواست حسین تا ببوسد لب او / تیر آمد و زودتر گلویش بوسید

.

.

.

امروز کمی هوایی اربابم / از صبح دلم گرفته و بی تابم

تقویم بیاورید ای وای حسین / شب اول است و من در خوابم

صلی الله و علیک یا ابا عبدالله

.

.

.

چون در همه عمر داشتم حب على /  آمد به سرم چهارده نور جلى

گفتم که شفیع من کدامین شماست /  کردند اشارت به حسین بن على . . .

.

.

.

سعی کن حرص و طمع خانه خرابت نکند / غافل از واقعه روز حسابت نکند

ای که دم می زنی از عشق حسین بن علی / آنچنان باش که ارباب جوابت نکند . . .

.

.

.

ما سینه زنان رسم جنون باب نمودیم / جان و سر خود هدیه به ارباب نمودیم

از عمق درون ناله و فریاد نمودیم / با سینه زدن زلزله ایجاد نمودیم . . .

.

.

.

خیمه ماه محرم زده شد بر دل ما / باز نام تو شده زینت هر محفل ما

جز غم عشق تو ما را نبود سودایی / عشق سوزان تو آغشته به آب و گل ما . . .

.

.

.

ای شده مجنون خدا السلام / شاهرگ خون خدا السلام

ای شده سرشار دلم از غمت / باز محرم شد و دل محرمت

هست نگاه نگران همه / سوی تو ای دسته گل فاطمه

ایام عزاداری سید و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) تسلیت باد

.

.

.

همه جا زمزمه یا حسین و کربلاست / زمزمه ی ضجه های زینب و بچه هاست

خوشا به حال اونایی که دلهاشون تو بین الحرمین و کربلاست

.

.

.

قلبها برای آرامش

دستها برای حک کردن عشق بر روی سینه

عقل در انتظار جنون

نفس ها به شماره افتاده

آری “محرم” آمده . . .

.

.

.

کوچه کوچه دلم پر از غوغاست /  هر طرف خیمه عزا برپاست

قدسیان سوگوار و محزونند / همه هستى سیه پوش عزاست

ماه خون و خروش و ماتم شد /  ماه خون خدا محرم شد . . .

.

.

.

رمز قرآن از حسین آموختیم / ز آتشش ما شعله ها افروختیم

ای صبا ای پیک دور افتادگان / اشک ما را بر مزار او رسان . . .

.

.

.

ماکه روز شب بسوزیم و گدازیم / دل فقط به عشق مولامون مى بازیم

اگه از دنیا بریم بشیم بهشتى / تو بهشت بازم حسینیه مى سازیم . . .

.

.

.

هر قدم قافله سوی خزان میرود / مشک به مهمانی تیر و کمان میرود . . .

.

.

.

اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد

دل را حرم و بارگه خون خدا کرد

.

.

.

السلام علیک یا أباعبدالله
وعلی الارواح التی حلت بفنائک علیکم منی جمیعا
سلام الله أبدا مابقیت وبقی اللیل والنهار
ولاجعله الله آخر العهد منی لزیارتکم
السلام علی الحسین
وعلى علی بن الحسین
وعلى أولاد الحسین
وعلى أصحاب الحسین

.

.

.

منم نواده ی هاجر که پیش چشم ترم / به مذبح آمده این بار هر دو تا پسرم . . .

.

.

.

دو تا کبوتر من قابل ضریح تو نیست / اگر به خاک می افتند هم فدای حرم . . .

.

.

.

بر من لباس نوکری‌ام را کفن کنید / نوکر بهشت هم برود باز نوکر است . . .

.

.

.

به یاد داغ بانو، دلشکسته / محرم می روم دنبال دسته . . .

.

.

.

علم بر دوش مردان جوان است / علی اصغر امیر کودکان . . .

.

.

.

چشمی که در بهشت تو گریان نمی شود / باید حواله داد به دست جهنمش . . .

.

.

.

هر که غمت را خرید، عشرت عالم فروخت / با خبران غمت بی خبر از عالمند . . .

.

.

.

گشت چو در کربلا، رایت عشقت بلند / خیل ملک در رکوع پیش لوایت خمند . . .

.

.

.

به روی گونه ی گل رد پای شبنم ها / غمت به خاک رسانده است گُرده های غم ها . . .

.

.

.

ولحظه لحظه های این روزها عزادارند / دویده در رگشان خونی از محرم ها . . .

.

.

.

رسوائی امیه، قتل رقیه شد / این طفل به جمله عشاق رهبر است

دلم میخواد که توی هر دو عالم / سینه زن محرم تو باشم . . .

.

.

.

یه دختری گوشه ویروونه نشسته / رفته تو فکر باباشو و چشاشو بسته

.

.

.

مهمانم و بسترم زمین است / عطشانم و قلبم آتشین است

دشمن همه سوی در کمین است / من عاشقم و گناهم این است

.

.

.

اس ام اس مخصوص عاشورا ، اس ام اس مخصوص تاسوعا

دلم گردیده در بحر غمت غرق / مَنِه بین منو فرزند خود فرق

اگر عیبم بود کم سن و سالی / چرا پس گاهواره گشته خالی؟!

.

.

.

خنده کنان می رود روز جزا در بهشت / هر که به دنیا کند گریه برای حسین

.

.

.

فرموده است حضرت صادق هر آنکسی / گریان جدّ ما شده با من برادر است

در حج و در عبادت و در سجده‌های شب / گریه کن حسین شریک پیمبر است . . .

.

.

.

منزلگه عشاق دل آگاه حسین است ، بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است

از مردم گمراه جهان راه مجویید ، نزدیکترین راه به الله حسین است . . .

.

.

.

علی یک دسته گل از یاس آورد / زطوبی شاخه ی احساس آورد

میان باغی از گل های زهرا / خوشا ام البنین عباس آورد . . .

.

.

.

شبای جمعه زهرا زائر این زمینه

سینه زن حسینه ، یل ام البنینه