به گزارش  1در1 سرویس فضای مجازی خبرگزاری فارس به نقل از سایت فرهنگ نیوز: روزهایی که پشت به پشت هم می آیند، مرداد که از نیمه می گذرد، شهریور که به مهر می رسد، تهران پر می شود از دانشجویان شهرستانی که بعد از سه ماه تعطیلی دوباره به دانشگاه و خوابگاه های دانشجویی باز می گردند.

جوانانی که دلشان برای شهر کوچک و ساده شان تنگ می شود، و نمی توان گذشت از سکوت پر حرف دانشجویان شهرستانی که خوابگاه برایشان فقط محلی برای خواب است نه یک زندگی رو به تعالی. دختران خوابگاهی که بعد از شکست دادن غول کنکور به بهترین دانشگاه های دولتی راه یافتند ناگهان از محدودیت امکانات خوابگاهی که گریبان گیر بسیاری از دانشگاه های دولتی است شگفت زده می شوند.

مسئولین خوابگاه ها مجبورند برای در امان ماندن دختران خوابگاهی از مصائب اجتماعی زندگی در تهران تدابیر سختی از قبیل کنترل ورود و خروج آنها به خوابگاه، نحوه پوشش، قابل دید نبودن پنجره ها و محوطه های باز خوابگاه های دخترانه اتخاذ کنند.

دانشجویان خوابگاه ها دلگیرند از کمبود امکانات ورزشی و فرهنگی خوابگاه، از پذیرش بیش از ظرفیت اتاق های خوابگاه، و نبود فضای مناسب برای مطالعه درس ها.

کارشناسان معتقدند که با فراهم آوردن امکانات ورزشی، و بومی ساختن دانشجویان معضلات کاهش می یابد و باید اساتید مجرب به دانشگاه های شهرستان ها نیز بروند تا اختلاف سطح علمی دانشگاه ها تقریبا برابر شود. حال سوال اینجاست چطور از آسیب های خوابگاه های دانشجویی در امان بمانیم؟

مجید ابهری آسیب شناس اجتماعی می گوید: با توجه به تنوع تربیت ها و رفتارها و تعدد پاره فرهنگ ها در خوابگاه های دانشجویی، مجموعه ای از تضادهای فرهنگی در خوابگاه های کشور به وجود می آید. متاسفانه در این میان بعضی از جوانان به خاطر وجود ناهنجاری رفتاری در دوستان و هم اتاقی هایشان به مسیرهای غلط کشیده می شوند.

نبود امکانات تفریحی و رفاهی مناسب خود باعث تخلیه نشدن انرژی جوانان می شود و اگر هم اتاقی نابابی داشته باشند به ناهنجاری های رفتاری مثل اعتیاد، مصرف مشروبات الکلی و روابط جنسی غیر متعارف کشیده می شوند. وقتی دانشجویان علی الخصوص دختران مهاجر، با تضاد طبقاتی شدید بین پایتخت و شهرستان ها مواجه می شوند، با الگو پذیری از ناهنجاری های میزبان ممکن است مخاطرات رفتاری جبران ناپذیری در آنها ایجاد شود.

متاسفانه این روزها قلیان و سیگار دروازه های ورود به ناهنجاری رفتاری در خوابگاه ها هستند و گسترش روابط جنسی خارج از چارچوب های اخلاقی مهم ترین آسیب جنسی محسوب می شود.

پذیرش دانشجو در شهر خود راهکار اصلی مقابله با اسیب های روز افزون خوابگاه هاست، اگر هر دانشجو در شهر و محل سکونتش درس بخواند میزان آسیب های اجتماعی جوانان با کنترل خانواده کاهش می یابد.

راهکار دیگر و مناسب تر، گسترش ازدواج های دانشجویی و فراهم آوردن زمینه ای برای سامان گرفتن دانشجویان است. باید این فلسفه در میان سیاست گذاران آموزش کشور نهادینه شود که دختران در شهرهای خود یا شهرهای نزدیک به محل سکونت شان درس بخوانند تا از بسیاری از آسیب های اجتماعی و ناهنجاری رفتاری در امان بمانند.