خلبانی از کودکی از جمله شغل های مورد علاقه بسیاری از افراد بوده است و شاید این بازگردد به آرزوی دیرینه پرواز که انسان ها همواره آن را پیگیری  کرده اند.

در ایران خلبانی برای زنان کمی شرایط سختی تری دارد و عملا در شرایط بسیار خاص اتفاق می افتد اما این امر سبب نشده تا بخشی از زنان علاقه مند به این حرفه از آن دوری کنند.

یکی از پنج کمک خلبان زن کشورمان ضمن اظهار تاسف از این که بسیاری از خانم ها قبل از من شروع کردند و هنوز جذب ایرلاین نشده اند، می گوید: خانم ها می توانند وارد این حرفه شوند اما در ایران بسیاری از وجود خلبانان خانم تعجب می کنند.

او آرزوی پرواز را دلیل خلبان شدنش می داند و به حمایت خانواده برای ورودش به این حرفه اشاره و تصریح می کند: پدرم برای این که خلبان شوم یک خانه فروخت. علاوه بر شوق پرواز، از دغدغه اش برای تخریب سواحل شمال کشور و تبدیل شدن آن به بافت مسکونی می گوید و اضافه می کند: تنها جایی که از فراز آسمان ایران مثل الماس می درخشد خط ساحلی دریای خزر است که در حال از بین رفتن است، کشورهای همسایه جنگل های مصنوعی احداث می کنند تا بتوانند توریست جذب کنند اما، ما چیزی را که داریم از دست می دهیم.