ماه رمضان در ایران با موسیقی شاد آغاز می‌شد و در میانه‌ی این ماه با منقبت‌خوانی برای حضرت علی (ع) سپری می‌شد. سپس مردم با «الوداع‌خوانی» این ماه را بدرقه می‌کردند.

یکی از آیین‌های مشهور روزهای ماه رمضان «آواز زولبیافروشان گیلان» است که دقایقی بعد از افطار اجرا می‌شد.

هوشنگ جاوید در کتاب «موسیقی رمضان در ایران» درباره‌ی این آیین موسیقایی نوشته است:

«نیم ساعت بعد از افطار، بچه‌های میان‌سال زولبیا‌، بامیه، رشته‌خشکار و رشته‌ختایی را در سینی می‌چینند و برای فروش در کوچه‌ها به راه می‌افتند و برای عرضه‌ی آن‌ها‌، شعرهایی می‌خوانند:

نوع دیگر این آواز، چنین است که بچه‌ای داد می‌زند: «رشته ختایی» سایر بچه‌ها با هم به شادی و شوخ طبعی دم می‌گیرند:

منبع: ایسنا