آیا جهان در ۲۱ دسامبر پایان می‌یابد؟!

هفته‌هاست که شایعات مربوط به پایان جهان در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲، دهان به دهان می‌چرخد و اسباب نگرانی باورمندان به عقاید خرافی را فراهم کرده است. در این میان، هرچند مروجان این افکار در پی آنند تا بر ادعاهای خود رنگی از دانش بزنند، ناسا در یک رشته پرسش‌‌ها و پاسخ‌هایی، این افکار را رد کرده است.

به گزارش «تابناک»، با افزایش حجم شایعات مربوط به پایان جهان در سال ۲۰۱۲، مروجان این شایعات، تنها به این که چنین چیزی در پیشگویی‌های «نوستر آداموس» و قوم «مایا» آمده، بسنده نکرده و در پی منتسب کردن آن به منابع علمی، به ویژه ناسا برآمدند. همین امر، این سازمان را بر آن داشته تا در پایگاه اینترنتی خود، مهم‌ترین پرسش‌ها و ابهام‌ها درباره ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ و نیز پاسخ به آن‌ها را منتشر نمایند.

متن این پرسش‌‌ و پاسخ‌ها به شرح زیر است:

پرسش: منشأ این پیش‌بینی که جهان در سال ۲۰۱۲ به پایان می‌رسد، چیست؟

پاسخ: این داستان با این ادعا آغاز شد که «نیبیرو» (سیاره‌ای که گفته می‌شود به وسیله سومری‌ها کشف شده) در حال حرکت به سوی زمین است. این واقعه در آغاز برای ماه می ۲۰۰۳ پیش بینی شده بود؛ اما هنگامی که هیچ اتفاقی رخ نداد، تاریخ آن به دسامبر ۲۰۱۲ منتقل و به پایان یکی از سه چرخه تقویم باستانی مایا‌ها در انقلاب زمستانی ۲۰۱۲ ارتباط داده شد. به این ترتیب، ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ تاریخ «آخرالزمان» معرفی شد.

پرسش: آیا تقویم مایا‌ها در دسامبر ۲۰۱۲ به پایان می‌رسد؟

پاسخ: همان گونه که تقویم روی دیوار آشپزخانه شما، پس از ۳۱ دسامبر (پایان سال میلادی) پایان نمی‌یابد، تقویم مایا‌ها نیز در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ به پایان نمی‌رسد. این تاریخ، مربوط به پایان دوره تاریخی طولانی مایاهاست و سپس همان گونه که تقویم شما از یکم ژانویه بار دیگر آغاز می‌شود، دوره تاریخی طولانی دیگری در تقویم مایا‌ها آغاز خواهد شد.

پرسش: آیا ناسا در فاصله ۲۳ تا ۲۵ دسامبر برای زمین «تاریکی مطلق» پیش‌بینی می‌کند؟

پاسخ: قطعاً خیر. نه ناسا و نه هیچ سازمان علمی دیگری چنین خاموشی را پیش‌بینی نمی‌کند. گزارش‌های نادرست از این موضوع، ادعا می‌کنند که گونه‌ای «هم ترازی کیهانی» موجب چنین خاموشی می‌شود؛ اما چنین هم‌ترازی وجود ندارد. برخی نسخه‌های این شایعه، به یک پیام آماده‌سازی شرایط اضطراری از سوی «چارلز بولدن»، مدیر ناسا اشاره می‌کنند. این صرفاً پیامی برای تشویق مردم جهت آماده‌سازی در شرایط اضطراری است که به عنوان بخشی از کمپین آماده‌سازی گسترده از سوی حکومت، فرستاده شده است. این پیام هرگز به یک خاموشی اشاره ندارد.

پرسش: آیا سیارات می‌توانند به گونه‌ای هم تراز شوند که بر زمین اثر بگذارد؟

پاسخ: هیچ هم‌ترازی سیاره‌ای در چند دهه آتی رخ نخواهد داد و حتی اگر چنین هم شود، تأثیر آن‌ها بر کره زمین قابل چشم‌پوشی است؛ برای نمونه، یک هم‌ترازی بزرگ در سال ۱۹۶۲ و دو هم‌ترازی دیگر نیز در ۱۹۸۲ و ۲۰۰۰ اتفاق افتادند. هر دسامبر، زمین و خورشید با مرکز تقریبی کهکشان راه شیری هم تراز می‌شوند؛ اما این واقعه‌ای سالیانه است که دارای هیچ گونه پیامدی نیست.

پرسش: آیا سیاره «کوته قهوه‌ای» به نام «نیبیرو» یا «سیاره ناشناخته» و یا «اریس» وجود دارد که با نزدیک شدن به زمین، در حال تهدید سیاره ما به نابودی گسترده باشد؟

پاسخ: نیبیرو و دیگر داستان‌ها درباره سیارات سرکش، یک نیرنگ اینترنتی هستند. هیچ پایه و اساس حقیقی برای این ادعا‌ها وجود ندارد. اگر نیبیرو یا یک سیاره ناشناخته واقعی در حال حرکت برای برخورد با زمین در سال ۲۰۱۲ بود، ستاره‌‌شناسان باید دست‌کم از ده سال پیش آن را ردگیری می‌کردند و چنین سیاره‌ای هم اکنون با چشم غیرمسلح تشخیص داده می‌شد. اریس واقعی است؛ اما این یک سیاره کوتوله شبیه پلوتون است که بیرون از منظومه شمسی باقی خواهد ماند. نزدیک‌ترین فاصله‌ای که این سیاره می‌تواند با زمین پیدا کند، نزدیک چهار میلیارد مایل است.

پرسش: نظریه تغییر جهت قطب‌های زمین چیست؟ آیا این درست است که پوسته زمین تا چند روز یا حتی چند ساعت، چرخشی به سمت هسته خواهد داشت؟

پاسخ: واژگونی یا چرخش مدار زمین ناممکن است. حرکت آرام قاره‌ها وجود دارد (مثلاً «آنتارکتیکا» چند صد میلیون سال پیش نزدیک خط استوا بود)، اما این ربطی به ادعا‌ها درباره واژگونی قطب‌های گردشی ندارد. با این حال، برخی وب‌سایت‌ها، افراد ساده‌دل را گمراه می‌کنند. آن‌ها مدعی وجود یک رابطه میان چرخش و قطبیت مغناطیسی زمین هستند که غیرمنظم تغییر می‌یابد و واژگونی مغناطیسی به طور متوسط هر چهارصد هزار سال یک بار رخ می‌دهد. تا آنجایی که ما می‌دانیم، این واژگونی مغناطیسی هیچ آسیبی به حیات در زمین وارد نمی‌کند. دانشمندان بر این باورند که وقوع یک واژگونی مغناطیسی تا چند هزار سال آینده غیرمحتمل است.

پرسش: آیا زمین در سال ۲۰۱۲ با خطر برخورد یک شهاب سنگ روبه‌روست؟

پاسخ: زمین همواره در معرض تأثیرات ستاره‌های دنباله‌دار و شهاب‌های آسمانی بوده، ولی یک اصابت بزرگ، واقعه‌ای بسیار نادر بوده است. آخرین مورد از این دست، ۶۵ میلیون سال پیش رخ داد که به نابودی دایناسور‌ها منجر شد. امروزه، ستاره‌‌شناسان ناسا در حال انجام پژوهشی با نام «پایش محافظت فضایی» هستند تا هر ستاره دنباله دار نزدیک زمین را، بسیار پیش از برخورد، شناسایی کند. همه این کار‌ها آشکار و در پرتو کشفیاتی انجام می‌گیرد که روزانه در وب‌سایت «دفتر برنامه اشیای نزدیک زمین ناسا» منتشر می‌شود. به این ترتیب، شما خود می‌توانید به روشنی ببینید که برخورد هیچ شیئی با زمین در سال ۲۰۱۲ پیش بینی نشده است.

پرسش: دانشمندان ناسا چه احساسی نسبت به ادعاهای پایان جهان در سال ۲۰۱۲ دارند؟

پاسخ: در همه ادعاهایی که درباره فاجعه و یا تغییر بزرگ در ۲۰۱۲ مطرح می‌شود، جایگاه علم کجاست؟ چه شواهدی وجود دارد؟ در حقیقت هیچ شواهدی در این زمینه نیست و درباره همه این اظهارات افسانه‌ای ـ خواه در کتاب‌ها آمده باشد یا فیلم‌ها، مستند‌ها و یا اینترنت ـ ما نمی‌توانیم این حقیقت ساده را تغییر دهیم. هیچ شواهد معتبری برای هیچ یک از اظهارات مطرح در حمایت از رخدادهای غیرمعمول در دسامبر ۲۰۱۲ وجود ندارد.

پرسش: آیا خطری از جانب یک توفان بزرگ خورشیدی در سال ۲۰۱۲ هست؟

پاسخ: فعالیت خورشیدی، یک چرخه معمول دارد که نقطه اوج آن، هر یازده سال یک بار است. در نزدیکی این نقاط اوج، اشعه‌های خورشیدی می‌توانند موجب برخی اختلالات در ارتباطات ماهواره‌ای شوند؛ هرچند مهندسان آموخته‌اند، چگونه دستگاه‌های الکترونیکی بسازند که در برابر اشعه‌های خورشیدی مقاوم باشد، ولی هیچ خطر خاصی در سال ۲۰۱۲ وجود ندارد. نقطه اوج بعدی خورشیدی در فاصله زمان ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ رخ خواهد داد که پیش‌بینی می‌شود، یک چرخه خورشیدی متداول باشد که هیچ فرقی با چرخه‌های پیشین در طول تاریخ ندارد.

منبع:نیک صالحی

بازنشر:1در1