شرق: دختران افغان كه به‌عنوان اولياي دم در دادگاه حاضر شده‌ بودند، مدعي شدند سال‌هاي طولاني مورد آزار جنسي پدرشان قرار گرفتند و به همين دليل از قاتل او شكايتي ندارند.

به گزارش خبرنگار ما، اين دختران وقتي در جايگاه حاضر شدند تا شكايت خود عليه متهمان را مطرح كنند به جاي اعلام شكايت جزييات زندگي پردردشان را توضيح دادند و گفتند چطور به‌عنوان يك فرد بي‌هويت از ابتداي تولدشان در ايران زندگي كردند و حتي جرات شكايت از پدرشان را نداشتند.

در ابتداي جلسه محاكمه شفيعي نماينده دادستان در جايگاه حاضر شد و در توضيح كيفر‌خواست به قضات شعبه 74 دادگاه كيفري استان تهران گفت: جسد مردي به نام حيدر حدودا 40 ساله روز 23 بهمن سال گذشته در حاشيه بزرگراه آزادگان پيدا شد. ماموران متوجه شدند جسد متعلق به مردي افغان است؛ آنها با آثار برجاي‌مانده در محل حادثه توانستند اولياي‌ دم را شناسايي كنند و مشخص شد آنها در جريان قتل حيدر بودند و خودشان موضوع را به پليس گزارش ندادند. بررسي‌ها نشان داد حيدر توسط چهار مرد به نام‌هاي رضا‌‌، علي، عباس، رسول و همسر حيدر به نام شكيلا به قتل رسيده ‌است. پليس متوجه شد شكيلا آن روز در خانه خواهرش بوده و با همكاري پسران خواهرش و داماد او، حيدر را به قتل رسانده‌اند.

نماينده دادستان ادامه داد: «متهمان بعد از شناسايي از سوي پليس بازداشت شدند و در بازجويي‌ها به قتل اعتراف كردند. آنها جزييات را شرح دادند و صحنه قتل نيز بازسازي شد. بنابراين به‌عنوان نماينده دادستان تهران درخواست دارم متهمان رديف اول و دوم يعني رضا و علي به اتهام مشاركت در قتل و سايرين به اتهام معاونت در قتل مورد محاكمه قرار گيرند و حكم قانوني درخصوص آنها صادر شود.»در ادامه دختران مقتول يك به يك در جايگاه حاضر شدند؛ آنها كه هيچ‌كدام اوراق هويتي و سواد ندارند به جاي شكايت از قاتلان پدرشان از زندگي پردرد خود و ظلمي كه در سال‌هاي زندگي‌شان بر آنها رفته ‌بود گفتند.

اولين دختري كه در جايگاه حاضر شد سحر 27ساله ‌بود او گفت: اگر پدرم كشته ‌شد به خاطر كارهاي خودش بود؛ او خيلي ما را اذيت مي‌كرد و به ناموس همه چشم داشت، او به هيچ ‌چيز اعتقاد نداشت و هيچ‌كس را دوست نداشت. ما هم جايي را نداشتيم كه شكايت كنيم و كسي را نداشتيم كه از ما حمايت كند. قبل از اينكه ازدواج كنم، پدرم شب‌ها به سراغم مي‌آمد و آزارم مي‌داد، بچه ‌بودم و نمي‌دانستم بايد چه كنم. بعد كه ازدواج كردم از دست پدرم راحت شدم او خيلي آدم بدي بود و به خاطر بدي‌هاي خودش كشته‌ شد. به همين دليل هم نمي‌خواهم قاتلانش مجازات شوند.

سپس عزيزه دختر 17 ساله در جايگاه حاضر شد؛ او كه بيشترين آزار را از سوي پدرش ديده‌ بود گفت: وقتي كه بچه ‌بودم پدرم شب‌ها به سراغم مي‌آمد و اذيتم مي‌كرد، وقتي ازدواج كردم بارها مورد آزار جنسي پدرمان قرار گرفته بودم. البته من تنها قرباني پدرم نبودم خواهرانم و حتي برادر 12ساله‌ام هم از دست او در امان نبودند. خيلي بچه‌ بودم و نمي‌دانستم بايد چه كنم؛ به‌خصوص اينكه پدرم مردي عصباني بود و خيلي ما را كتك مي‌زد. تنها حامي ما مادرم بود، او خودش را جلوي پدرم مي‌انداخت تا وقتي پدرم كتك مي‌زد آسيب كمتري به ما برسد. شب‌ها هم سعي مي‌كرد پدرم را در اتاق پيش خودش نگه دارد. از دست پدرم عاصي شده‌ بوديم زندگي برايمان سياه ‌بود. 12ساله بودم كه پدرم در قبال گرفتن مبلغي پول من را شوهر داد. يك سال بعد بچه‌اي به دنيا آوردم و پدرم زير پاي شوهرم نشست تا مرا طلاق دهد. بالاخره طلاقم را گرفت و دوباره به خانه پدرم برگشتم. در يك خياطي چرخكار بودم و كار مي‌كردم. دوباره آزارهاي پدرم شروع شده بود، خسته‌ به خانه مي‌رسيدم و وقتي مي‌خواستم بخوابم پدرم به سراغم مي‌آمد و آزارهايش را شروع مي‌كرد. من كه بزرگ شده ‌بودم مي‌دانستم بايد مقاومت كنم. فرياد مي‌زدم و با پدرم دعوا مي‌كردم، او كتكم مي‌زد مي‌گفت بايد به حرفش گوش كنم اما من مقاومت مي‌كردم و او با كمربند دنبالم مي‌كرد. مادرم خودش را جلو مي‌انداخت كه من آسيب نبينم. گاهي تا صبح من را كتك مي‌زد.

عزيزه‌ ادامه داد: بعضي وقت‌ها پدرم از من پول مي‌خواست و مي‌گفت بايد با مردان غريبه رابطه برقرار كنم؛ خودش چند پيرمرد را كه از دوستانش بود به خانه مي‌آورد و از من مي‌خواست با آنها رابطه داشته باشم اما من مقاومت مي‌كردم، او چندين بار من را به خاطر اين مقاومت‌ها با پايپ سوزاند. هر روز صبح سر كار مي‌رفتم و چند ساعتي روي ميز كارم مي‌خوابيدم. چون پدرم شب‌ها يا سراغ خودم مي‌آمد يا سراغ ثريا خواهر 8 ساله‌ام مي‌رفت يا برادر 12 ساله‌ام را آزار مي‌داد. آنها نمي‌دانستند چطور بايد از خودشان دفاع كنند. هر وقت صداي فرياد ثريا يا برادرم علي را مي‌شنيدم از خواب مي‌پريدم و براي كمك به سمت آنها مي‌رفتم. چون هيچ اوراق هويتي هم نداشتيم كسي به حرف‌مان گوش نمي‌كرد. فقط مادرم بود كه از ما دفاع مي‌كرد.

زن 17ساله سپس آثار سوختگي روي دستانش را به قضات نشان داد و گفت: نتيجه مقاومت من در بر .