سم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ طَهّرنی فیهِ من الدَنَسِ والأقْذارِ وصَبّرنی فیهِ على كائِناتِ الأقْدارِ ووَفّقْنی فیهِ للتّقى وصُحْبةِ الأبْرارِ بِعَوْنِكَ یا قُرّةَ عیْنِ المَساكین.
خدایا پاكیزه‌ام كن در این روز از چرك و كثافت و شكیبائیم ده در آن به آنچه مقدر است شدنى‌ها و توفیقم ده در آن براى تقوى و هم ‌ نشینى با نیكان به یاریت اى روشنى چشم مستمندان.

نديم نيکان
شرح دعاي روز سيزدهم ماه مبارک رمضان

    “اللهم طهرني فيه من الدنس و الاقذار و صبرني فيه علي کائنات الاقدار و وفقني فيه لتقي و صحبه الابرار بعونک يا قره عين المساکين” “خدايا در اين روز مرا از پليدي ها و کثافات (هواي نفس و گناهان) پاک ساز و بر حوادث خير و شر صبر و تحمل عطا فرما و بر تقوا و پرهيزکاري و مصاحبت نيکوکاران عالم موفق بدار به ياري خود اي مايه شادي و اطمينان خاطر مسکينان”
    (1) اللهم طهرني فيه من الدنس و الاقذار “خدايا مرا در اين روز از پليدي ها و کثافات هواي نفس و گناهان پاک ساز”
    “پاک شدن از کثافات و آلودگي هاي گناه”
    هنگامي که انسان گناه و معصيت پروردگار خويش را انجام مي دهد به تحقيق که آن گناه و معصيت اثر سويي بر ظاهر و باطن آن انسان مي گذارد به طوري که در روايات است که با انجام هر گناهي لکه سياهي بر قلب انسان مي نشيند که آن لکه سياه با مرور زمان و انجام گناهان بيشتر، افزوده مي گردد و باعث سياه شدن دل انسان مي شود به طوري که ديگر حقايق الهي را نمي تواند بشنود و به مخالفت با آنان مي پردازد، پس انسان براي آن که از آلودگي هاي گناهان پاک و طاهر گردد بايد از يگانه پروردگار عالم مدد بجويد و از او بخواهد که گناهان او را بيامرزد تا از آلودگي ها نيز خلاصي يابد چرا که تنها با آمرزش و غفران الهي است که انسان از پليدي ها و زشتي هاي گناه پاک مي گردد و خداوند متعال نيز در قرآن به بندگان خود اينگونه بشارت مي دهد: “قل يا عبادي الذين اسرفوا علي انفسهم لا تقنطو من رحمه الله ان الله يغفرالذنوب جميعا انه هو الغفور الرحيم”(1) يعني “بگو از رحمت خداوند نوميد نشويد، براستي که خداوند همه گناهان را مي بخشد، همانا او آمرزنده و مهربان است.” پس ما نيز در اين روز از خداوند مي خواهيم که ما را جزو توبه کنندگان واقعي از گناهان قرار داده تا از پليدي ها و زشتي هاي گناه که ما را روسياه درگاهش نموده است، پاک گرداند...
    (2) و صبرني فيه علي کائنات الاقدار... “و در اين روز براي من بر حوادث خير و شر صبر وتحمل عطا فرما”
    “صبر در مقابل امتحان الهي”
    خداوند در قرآن مي فرمايد: “و لبنلونکم بشيِ من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشران”(2) يعني “و امتحان مي کنيم شما را به وسيله اي از ترس و گرسنگي و نقصان و ضرر از اموال و خودتان و ميوه هايتان (در باغها) و بشارت باد بر صابران” که اين آيه نشان دهنده آن است که انسان در تمام مراحل زندگي براي رشد و ترقي و ارزيابي عملکردش امتحان مي گردد و کساني در اين امتحان پيروز مي گردند که بر تقديرات الهي راضي بوده و بر مشکلات و مصائب صبر نمايند.
    هنگامي که مصيبتي بر آنان وارد شد، بگويند: “انا لله وانا اليه راجعون”(3) يعني همه ما براي خداييم و به سوي او باز مي گرديم” که خداوند نيز در عوض صبر و ايمان آنها در قرآن مي فرمايد: ”اولئک عليهم صلوات من ربهم و رحمه و اولئک هم المهتدون”(4) يعني “آنان گروهي هستند مخصوص به درود و الطاف الهي و رحمت خاص پروردگار و آنان خود هدايت يافتگانند” که ما نيز در اين روز از خداوند مي خواهيم که ما را جزو صابران واقعي بر آنچه که تقدير او بر ما مي باشد قرار دهد...
    (3) و وفقني فيه لتقي و صحبه الابرار بعونک يا غره عين المساکين” “و بر تقوا و پرهيزکاري و مصاحبت نيکوکاران موفق بدار به ياري خود اي مايه شادي و اطمينان خاطر مسکينان”.
    “تقوا و پرهيزکاري”
    همانطور که در دعاي روزهاي قبل تذکر داديم “ان اکرمکم عندالله اتقکم” يعني “به درستي که گرامي ترين شما نزد خداوند تقوا پيشه ترين شماست” و براي آنکه ما نزد پروردگار خويش داراي اجر و قربي باشيم بايد تقواي الهي را پيشه کنيم که تقوا يک کلام به مفهوم انجام واجبات و ترک محرمات الهي مي باشد که انسان را به مقامهاي والاي دنيوي و اخروي مي رساند که يکي از آن مقامات اين است که انسان تقوا پيشه و پرهيزکار طبق آيه قرآن نزد پروردگار خويش داراي حرميت مي گردد چنانچه خداوند در تمام امور در دنيا و آخرت او را کفايت مي کند...
    “رابطه تقوا و مصاحبت با نيکان”
    رابطه تنگاتنگي بين تقوا و مصاحبت با نيکان مي باشد چرا که انسان تقوا پيشه هيچ گاه با بدکرداران و کساني که معصيت پروردگار خويش را انجام مي دهند مصاحبت و معاشرت نمي کند چرا که خود خداوند نيز در قرآن مي فرمايد «قل لايستوي الخبيث والطيب»(5) يعني “بگو که خبيث و آلوده به کثافات و طاهر و پاکيزه مساوي نمي باشند” تنها مصاحبت تقواپيشگان با نيکان و ابرار است چرا که خود نيز از نيکان و ابرار هستند. زيرا کسي به درجه ابرار و نيکان نرسد مگر اينکه تقواي الهي را پيشه سازد که ما نيز در اين روز از خداوند مي خواهيم که به ما توفيق دهد تا با رعايت تقوا و پرهيزکاري به مصاحبت با نيکان و ابرار نايل گرديم. ان شاءالله که تابع باشيم.